Merhaba sevgili okuyucularım bu hafta sizlerle terapiye gitmek isteyip gidemeyenler için terapiye gitme düşüncesinde olup da karar veremeyenler için bir yazı yazmak istedim.

Sizce terapiye gitmek için çok büyük sorunlarınızın olması mı gerekiyor?

Gelin terapiye başlamak İçin 9 neden sıralayalım;)

*Stresin yaşamı çok fazla etkisi altına alması:

Yoğun stres sebebiyle işlerimize odaklanamama, dikkat eksikliği, kendimizi sürekli gergin ve öfkeli hissetmeye başlıyoruz. Terapiye başladığımızda stres yaratan kaynakların sebebini anlayıp stresle baş etmeyi öğreniyoruz.

*Yoğun duyguları kontrol altına almakta güçlük çekmek: Yaşam içinde öfke kaygı gibi duygularla baş etmek zorlayıcı olabiliyor. Terapi bize yoğun duygularımızın kaynağını keşfetmemizi ve duyguların bize anlatmak istediğini görebiliyoruz. Midemizdeki ağrının kaynağının sürekli kendimizi maruz bıraktığımız kaygı olduğunu öğrenerek ona göre çözüm yollarına başvurabiliyoruz.

*Sağlıksız baş etme yöntemleri kullanmak:

Yaşamın getirdiği olumsuz durumlarla baş etmek için; sigara, alkol ya da yemeğe tatlıya sığınmak gibi sağlıksız baş etme yöntemleri sorunlarımızı çözmemizi sağlamıyor. Bu yöntem yanında bir çok sağlık sorunlarını da beraberinde getiriyor. Terapi süreci bu sağlıksız baş etme yöntemlerine duyulan ihtiyacın azalmasına yardımcı oluyor.

*Umutsuz Hissetmek: Yaşam diliminde bir çoğumuz zaman zaman umutsuzluk girdabına kendimizi sokuveririz. Umutsuzluk Yaşam sevincimizi elimizden alıyor. Umutsuzluk yaşamdan zevk alamamayla birlikte depresyon, kaygı gibi birçok psikolojik rahatsızlıklara yol açabiliyor. Psikolojik destek umudun tekrar canlanmasına neden oluyor. Kişi terapi sürecinde yaşamdan zevk almaya başlıyor.

*Travmatik bir olay yaşamak: Yaşam içinde insanın başına bir çok travmatik olay gelebiliyor. İnsan ayrılık ya da kayıp gibi durumları atlatabilmek için profesyonel biriyle konuşarak yaşadıklarını anlatmak ve anlamlandırabilmesi gerekiyor.

*Olumsuz Düşünce kalıbına sahip olmak: Kişi bazı durumda sürekli olarak olayların olumsuz yanlarını düşünüp kendini psikolojik olarak hasta eder. Bu durumda terapiye giderek bu düşünce ve duygularını terapiste anlatması ile kişi kendisine karşı daha şefkatli ve olumlu bir iç sese sahip olmasına yardımcı olur.

*Günlük yapılan işlerden uzaklaşmak: Zaman zaman günlük işleri yapmak bir zulüm gibi gelmeye başlar. Bu sürecin uzaması ile birlikte iş rutini aksamaya başlar ve işler gözünüzde dağ gibi olmaya başlayıp hiç bir iş yapmama isteğimiz oluşur. Bu süreçte gidilen terapi yaşamdan alınan keyfin azalma nedenlerini ve içe kapanma nedenlerini bulma konusunda yardımcı olur. Terapi yaşamınızda yolunda gitmediğiniz sorunlara yeni bir bakış açısı ile bakmanıza yardımcı olur.

*Daha tatmin edici ilişkiler kurma isteği: Terapi sürecinde kurmuş olduğumuz ilişkilerin temelinde yatan dinamikleri keşfeder ve bu dinamiklerin ilişkide etkinliğini fark ederiz. Terapistle kurduğunuz ilişki de en fazla kalıplaşmış ilişki rutinini görebiliriz. Bu da yeni bir bakış açısı ile ilişkilerinize bakmayı sağlar.

*Kendini daha yakından tanımak istemek: Terapi sürecinde kişi kendisi ile bir yolculuğa çıkar ve bu yolculuk onun İçin tekrar kendisi ile karşılaşıncaya kadar devam eder. Değersizlik duygunuzun temelinde neler olduğunu gördüğünüzde kendinizi daha iyi anlamaya ve anlamlandırmaya başlarsınız.

Terapi sürecine başlamak insanın kendisi ile yüzleşmesine cesaret etmesidir…

Sevgiyle kalın…

Klinik Psikolog Gülsüm Bircan