Cumhuriyetimizin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ün ölümünün 78. yıl dönümündeyiz.
Vatan, yurt edindiğimiz, üzerinde yuva kurup, hayatımızı idame ettiğimiz bu toprakları bize canı pahasına emanet eden atalarımıza o gün zor şartlar altında Cumhuriyetimizi kuran Mustafa Kemal Atatürk’e minnettarız.
Atatürk’ten bahsettiğim her yazıda şu açıklamayı da yazmışımdır. Yine yazıyorum. Bazı çevreler Atatürk inançsızdı, şöyleydi, böyleydi demişlerdir. O çevreler sende bize Atatürk’ü övüp durma diyebilirler.
Atatürk’ü ilah gibi görmek değil, hatta kurtarıcı gibi görmek de değil, asıl olan Atatürk’e bu cennet vatanın bir Müslüman ve Türk Yurdu kalması için Yüce Allah’ın izin vermesidir. İstese Yüce Allah Atatürk’e bu vatan topraklarının ülke, millet olmasının iznini vermezdi.
Türkiye Cumhuriyeti toprakları başka bir milletin esareti altında olsaydı, bu günkü kadar rahat yaşayabilir miydik? İstediğimiz kadar hür – özgür olabilir miydik? İstediğimiz kadar rahat ibadet edebilir miydik? Minarelerimizden bu günkü kadar gür ezan sesleri yankılanabilir miydi?
Hayır!!!
Bugün millet olarak şuna ihtiyacımız var. Bu topraklar üzerinde yaşayan herkesi millet olarak bilmeliyiz. Bu vatanın bir karış toprağına göz dikenin gözünü oyabilecek hırsa ve cesarete sahip olmalıyız.
Biz kendi içimizde en küçük ayrılıklara düşersek, en küçük farklılıklarımızı kavga sebebi haline getirirsek, ekilen nifak tohumlarını yeşertmiş oluruz.
Gündemde olmayan diğer bir konu ise şudur. Vatandaşlarımız bana hep hükümeti destekleyen yazılar yazdığımı, eleştirilmesi gereken konuları eleştirmezsem tarafsız olamayacağımı söylüyor. Doğru söylüyor olabilirler. Özellikle son bir yıldan beri çok dikkatli davranıyorum. Ha geçti ha geçecek derken, bir de 15 Temmuz olayları zuhur etti. Daha da dikkatli olmaya başladım.
Neden?
Neden biliyor musunuz? Yanlış bir şey yazıp insanları birbirine mi düşürürüm diye korkuyorum.
Eleştirmek kolaydır. Ama icra etmek zordur. Belki son yıllarda yanlış olan doğru olandan fazladır. Ama sabır gerekiyor. Zaman doğru olanla yetinme zamandır. Milletimiz yanlışı da iyi bilir doğruyu da iyi bilir. Yeri gelince hep birlikte yanlışa dur demesini biliriz.
